Кабанчук: Я не датычны да справы Верамейчыка і наогул не ведаў, што яго занеслі ў стоп-ліст на ўезд
Вадзім Кабанчук, былы намеснік камандзіра Палка Каліноўскага, а цяпер «міністр абароны» ў Аб'яднаным пераходным кабінеце, пасля выхаду артыкула на «Нашай Ніве» даў тлумачэнні да сітуацыі са злівам яго перапіскі, дзе згадваўся Васіль Верамейчык.
Вадзім Кабанчук выклаў сваю пазіцыю ў фэйсбуку (адзначым, што пры падрыхтоўцы тэксту да яго звярталіся па каментар, але тады ён адмовіўся).
«Я займаўся бяспекай у ПКК ад пачатку заснавання падраздзялення. У асноўным гэта быў першы этап праверкі падчас рэкрутынгу. Да новага падраздзялення беларускіх добраахвотнікаў намагалася патрапіць агентура, была падвышаная ўвага з боку варожай выведкі. Зыходзячы з нашых магчымасцяў, стваралі ўмовы фільтрацыі яшчэ да моманту ўваходжання ў падраздзяленне. Гэта неад'емная частка ўсяго працэсу функцыянавання ПКК, падобная праца працягваецца і зараз.
Пытанні па забароне на ўезд ва Украіну ёсць прэрагатывай спецслужб Украіны, якія дзейнічаюць на падставе заканадаўства. Для Украіны, якая знаходзіцца ў стане вайны, гэта неабходны механізм па абароне нацыянальнай бяспекі, асабліва калі гаворка ідзе пра грамадзян краіны агрэсара. Няма такой практыкі апавяшчэння шырокай грамадскасці пра асоб, якія ўваходзяць у «чорны спіс».
Пра забарону для В. Верамейчыка я даведаўся, калі пачалася справа з яго затрыманнем у В'етнаме. Пасля яго сыходу з ПКК я фізічна бачыў яго адзін раз напрыканцы 2022-га па-за межамі Украіны, тады ён нічога не казаў, магчыма, і не ведаў, пра забарону на ўезд».
Той кавалак перапіскі, дзе згадваецца Верамейчык, Кабанчук называе вырваным з кантэксту, а яго магчымае дачыненне да забароны на ўезд Верамейчыку — «канспіралогіяй». Ён звяртае ўвагу, што тая перапіска ў тэлеграме адбылася на паўгода пазней за спробу Верамейчыка на пачатку 2023-га заехаць ва Украіну.
«Я гатовы прайсці незалежную праверку на «паліграфе» наконт таго, што я не датычны да справы Верамейчыка і наогул не ведаў, што яго занеслі ў «стоп-ліст» на ўезд», — падкрэслівае Кабанчук.
«Наконт барацьбы за рэсурсы. Адзіныя рэсурсы, якія я атрымаў — гэта было маё грашовае забеспячэнне на кантракце ў ЗСУ. Свае асабістыя сувязі выкарыстоўваў для забеспячэння ПКК», — дадае былы намеснік камандзіра палка.
Кабанчук спыняецца на пытанні ўваходу каліноўцаў у палітычны працэс.
«Яшчэ напярэдадні абвяшчэння Аб'яднанага Пераходнага Кабінета нам прыйшла прапанова, каб туды ўвайшоў прадстаўнік ад ПКК. Але тады гэта рашэнне было заблакавана некалькімі людзьмі, якіх зараз ужо няма ў ПКК. Я лічыў, што гэта была памылка, якая адсоўвала добраахвотнікаў ад магчымасці шырокай камунікацыі. З нас спрабавалі ляпіць вобраз маргіналаў-неадэкватаў, праз медыйныя атакі ў тым ліку. Гэта супадала з задачамі спецслужб рэжыму, каб не адбылося злучэння сілавой і палітычнай кампаненты дэмакратычных сіл Беларусі. На сённяшні час некалькі добраахвотнікаў увайшлі ў розныя структуры дэмакратычных сіл, у тым ліку я зайшоў у АПК, рэалізуецца задача па сінхранізацыі дзеянняў і гэта разбурае планы рэжыму».
Кабанчук піша:
«На сёння полк імя К. Каліноўскага годна прадстаўляе беларусаў ва Украіне, паказваючы ўкраінскаму народу, што ёсць альтэрнатыва рэжыму. Час паказаў слушнасць нашай канцэпцыі па стварэнні нацыянальнага падраздзялення. Нягледзячы на перашкоды і намаганні варожых структур, ПКК захоўвае свой баявы касцяк.
Групы байцоў, якія па розных прычынах адкалоліся ад ПКК, ці перасталі існаваць, ці не заўважны ў прасоўванні беларускага парадку дня ва Украіне. Некаторыя з ваяроў змянілі некалькі падраздзяленняў і павярнуліся зноў да ПКК, гэта таксама вынік пазітыўных рэформ у палку».
Меркаванне, што полк Каліноўскага мог перашкаджаць ствараць альтэрнатыўныя падраздзяленні ва Украіне, Кабанчук называе «смешным».
«Украіна, як на пачатку поўнамаштабнай вайны, так і зараз зацікаўлена ў новых рэкрутах і структурах. Пры адэкватным падыходзе новыя «Чэрчэлі, якім на блокпастах чэсць аддаюць(с)» маглі б ствараць батальёны-дывізіі. Ці Каліноўцы таксама перашкаджалі Сахашчыку і ў Польшчы працаваць з «Паспалітым Рушаннем»?» — задаецца пытаннем Кабанчук.
Каментары