Сярод маладых людзей расце залежнасць ад заспакаяльных і снатворных прэпаратаў
Выкарыстанне седатыўных, снатворных і супрацьтрывожных сродкаў сярод падлеткаў і моладзі за апошнія дзесяцігоддзі стала сур'ёзнай праблемай, кажуць навукоўцы.

Даследаванне, праведзенае навукоўцамі з Ратгерскага ўніверсітэта (ЗША) і апублікаванае ў часопісе Addiction, паказала значны рост колькасці дыягназаў, звязаных з ужываннем седатыўных, снатворных і супрацьтрывожных прэпаратаў.
З 2001 па 2019 год частата такіх дыягназаў вырасла ў тры разы сярод падлеткаў і ў пяць разоў сярод маладых людзей.
Даследаванне грунтавалася на даных нацыянальнай сістэмы Medicaid, уключаючы амаль 7 мільёнаў падлеткаў і моладзі ў 2001 годзе і амаль 13 мільёнаў у 2019 годзе. Навукоўцы выявілі, што павелічэнне дыягназаў залежнасці можа быць звязана як з больш шырокім ужываннем гэтых прэпаратаў, так і з паляпшэннем іх выяўлення і дыягностыкі.
Седатыўныя, снатворныя і супрацьтрывожныя прэпараты часта выкарыстоўваюцца для лекавання бяссонніцы, трывожнасці і іншых станаў. Аднак іх працяглае прымяненне павышае талерантнасць, што змушае пацыентаў павялічваць дозы для дасягнення эфекту. Гэта можа прывесці да фармавання залежнасці, якая, паводле даных Нацыянальнага апытання па ўжыванні псіхаактыўных рэчываў і здароўі, закранае каля 2,2 мільёна амерыканцаў.
Навукоўцы таксама высветлілі, што большасць падлеткаў і маладых людзей, якім быў пастаўлены дыягназ залежнасці ад гэтых прэпаратаў, не мелі рэцэпта на іх. Гэтыя сродкі часта траплялі да іх праз сяброў, сямейныя аптэчкі або незаконныя крыніцы. Тым не менш, у групе з рэцэптамі ўзровень залежнасці таксама быў падвышаны.
Дадатковым чыннікам рызыкі з’яўляецца спалучэнне гэтай залежнасці з іншымі захворваннямі, звязанымі з ужываннем псіхаактыўных рэчываў: падлеткамі — марыхуаны, а маладымі людзьмі — апіоідаў.
«Хоць залежнасць ад снатворных і супрацьтрывожных прэпаратаў менш распаўсюджаная, чым іншыя віды залежнасці, яна заслугоўвае асаблівай увагі з боку дактароў і даследчыкаў, улічваючы цяжкасці лекавання і сувязь з іншымі праблемамі, звязанымі з ужываннем псіхаактыўных рэчываў», — адзначае вядучы аўтар даследавання прафесар Грэта Бушнэл (Greta Bushnell).
Яна падкрэслівае, што для зніжэння частаты залежнасці ад седатыўных, снатворных і супрацьтрывожных прэпаратаў неабходна актыўней прадухіляць іх незаконны абарот і прызначаць іх маладым пацыентам з вялізнай асцярожнасцю.
Навукоўцы лічаць, што далейшае вывучэнне гэтай праблемы дапаможа лепш зразумець уразлівую групу і распрацаваць больш эфектыўныя стратэгіі падтрымкі і тэрапіі.
Каментары