«Užo naźbirała harem z arabaŭ i turkaŭ, ale jaki sens?» Biełaruska pra toje, jak šukaje muža na sajtach znajomstvaŭ

Śviatłanie (imia źmieniena ŭ metach biaśpieki) kala 40 hadoŭ. Jana nikoli nie była zamužam. Apošnija niekalki miesiacaŭ sprabuje znajści kachańnie ŭ internecie. Ale dośvied pakul niehatyŭny.

Jana kaža, što naźbirała ŭžo harem turkaŭ i arabaŭ — ale adznačaje, što sensu ŭ hetym nie bačyć. Bo haračyja ŭschodnija mužčyny hatovy sutkami pierapisvacca, ale nijakaj kankretyki ŭ takich adnosinach niama.

Nie abyšłosia ŭ akijanie znajomstvaŭ i biez maraka. Toj adrazu napisaŭ, što płanuje vydalić svaju ankietu na sajcie i paprasiŭ kantakt u miesiendžary.

— Jon raspavioŭ, što sam z Sankt-Pieciarburha, ale daŭno žyvie ŭ Madrydzie i kala 15 hadoŭ pracuje kapitanam na ispanskim handlovym karabli. Pisaŭ mnie biaskoncyja paviedamleńni — pamieram amal jak «Vajna i mir».

Śviatłana adznačaje, što «marak» dasyłaŭ praściny tekstu — padrabiazna apisvaŭ svaje budni, a potym źnikaŭ na niekalki dzion. Tłumačyŭ jon heta prosta: pasiarod mora ź internetam prablemy, jość na karabli spadarožnikavy, ale im nielha karystacca ŭ asabistych metach. Tamu byccam by niekalki dzion jon piša tekst, a kali sudna zachodzić u niejki port, adrazu adpraŭlaje paviedamleńnie. Hetak ža mužčyna tłumačyŭ niemahčymaść stelefanavacca.

Raspaviadaŭ, što płanuje papracavać jašče litaralna niekalki miesiacaŭ. A potym zvolnicca i nabudzie nievialikaje sudna, znojdzie kamandu, kab samastojna zajmacca marskimi pieravozkami, ale ŭžo kiravać usim z sušy.

— U niejki momant jon napisaŭ, što choča dasłać mnie padarunak… I voś tut ja dakładna zrazumieła, što sustreła machlara. Paprasiła «maraka» dasłać fota. Praz fota adšukała jaho staronku va «Ukantakcie». Jana amal pustaja. Ale na joj pačali pierapisvacca žančyny hetaha «maraka». Niechta pisaŭ, što pieravioŭ jamu za «padarunak» 400 dalaraŭ… Ja paśmiajałasia i dasłała jamu skrynšot tych abmierkavańniaŭ. Jon chucieńka zabłakavaŭ mianie. A staronku narešcie vydaliŭ.

Ź biełarusami taksama nie ŭsio hładka. Žančynu aburaje toje, što šmat chto z mužčyn amal adrazu ŭ pierapiscy cikavicca pamieram jaje zarobku. «Šaleju z hetaha. Mnie što, mužčyna patrebny, kab samoj pracavać?» — ci to žartuje, ci to surjozna kaža surazmoŭca.

Darečy, paśla pytańnia pra hrošy praciah moža być davoli niečakanym:

— U mianie tut adzin spytaŭ, ab čym ja maru i čaho mnie nie chapaje, kab mara stała rečaisnaściu. Ja ščyra raspaviała. Nu a čaho moža nie chapać? Viadoma ž, hrošaj. I tut mužčyna pačaŭ rekłamavać mnie niejkuju finansavuju piramidu.

Chapaje ludziej i ź cikavymi zapytami:

— Try razy mnie prapanoŭvali fut-fietyš. Heta moda takaja ci što? Jašče adzin mužčyna pačaŭ pryhoža raspaviadać, što choča «daryć zadavalnieńnie biez stvareńnia dadatkovych prablem». Paraiła znajści prastytutku i nie duryć hałavu — pakryŭdziŭsia, kaža, što «jon nie taki», i ličyć, što dla seksu patrebna ŭzajemnaja simpatyja.

Z hetym amataram šukać ramantyčnyja pryhody historyja skončyłasia ci to śmiešna, ci to dramatyčna:

— Mužčyna prapanavaŭ sustreču na kavu (abaviazkova rankam u pracoŭny dzień — a ŭ mianie jakraz byŭ adpačynak). Ja jamu kažu: «Tolki nijakaha hatela paśla kavy. Tym bolš ja ničoha pra ciabie nie viedaju — raptam u ciabie žonka doma siadzić». A jon na poŭnym surjozie: «Dyk my ž nie doma budziem sustrakacca — niachaj siadzić».

Tak i vyśvietliłasia, što ŭ jaho sapraŭdy jość žonka — ź jakoj, kaniečnie, «šmat hadoŭ ničoha niama, my śpim u roznych łožkach». Ja admoviłasia adrazu — nie chaču leźci ŭ siamju, tym bolš tam dvoje dziaciej jość. Jon jašče doŭha sprabavaŭ niejak damovicca i «budavać śviet tolki dla nas dvaich». Supakoiŭsia tolki tady, kali ja paabiacała znajści jaho žonku ŭ sacsietkach i dasłać joj skrynšoty.

Śviatłana kaža, što žanatyja mužčyny, jakija siadziać na sajtach znajomstvaŭ, jaje zaŭsiody ździŭlajuć:

— U takich ja pytajusia: «A ty nie baišsia, što žonka tvaju ankietu pabačyć? Ci jaje siabroŭki?» Darečy, maja adna siabroŭka žartavała: «Kali raptam majho znojdzieš, skažy mnie». A ja i znajšła… Ale skazać joj tak i nie zmahła.

Samym dziŭnym z kavaleraŭ žančyna ličyć 39-hadovaha ajcišnika ź Minska.

— Jon adrazu napisaŭ, što šukaje žančynu dla surjoznych adnosin — sumiesnaha žyćcia ci navat šlubu. Ale papiaredziŭ, što jaho abrańnica pavinna mieć «dastatkovy dla asabistaha žyćcia ŭzrovień svabody». Ja adrazu nie zrazumieła, što jon kaža pra palihamnaść. Sam mužčyna manahamny, ale choča, kab jaho kachanaja flirtavała, chadziła na ramantyčnyja spatkańni i navat zajmałasia seksam ź inšymi mužčynami.

Śviatłana kaža, što ŭpieršyniu sutyknułasia z mužčynam, jaki maryć pra zdrady. Joj było cikava, tamu jana sprabavała ŭdakładnić, ci płanuje toj niejak kantralavać praces zdrady — bo raptam žonka pojdzie nie seksam zajmacca, a karciny pa numarach razmaloŭvać. Ale toj pakryŭdziŭsia i źnik.

Niahledziačy na biaskoncyja niaŭdačy, Śviatłana praciahvaje siadzieć na sajtach znajomstvaŭ — kaža, užo prosta cikava, ci jość tam usio ž narmalnyja mužčyny.

• 4
• 0
• 41
• 12
• 0
• 2
• 0
• 0