Školnica pierajechała z Padmaskoŭja ŭ Hrodna i raspaviadaje, čym adroźnivajecca Biełaruś ad Rasii
«Śmietnicy la kožnaj łavački. Vielmi smačnaja ježa. Bolš aktualnyja sekandy».
Paŭhoda nazad dziaŭčyna razam z baćkami pierabrałasia z Maskoŭskaj vobłaści Rasii ŭ Hrodna. U svaim tyktoku jana raskazała, čym joj padabajecca hety horad, a taksama pra adroźnieńni ŭ praduktach, atmaśfiery, ludziach i navučańni ŭ škole.
Pieršaje, na što jana źviartaje ŭvahu, heta śmietnicy, jakija ŭ Hrodna znachodziacca «la kožnaj łavački, u kožnym miescy». U toj čas, jak u rasijskim horadzie, dzie jana žyła, pa słovach dziaŭčyny, jany stajali daloka nie paŭsiul.
Druhi momant, jaki pryvablivaje aŭtarku rolika — jeŭrapiejskaja atmaśfiera horada. «Ja nie amatar savieckaha vajba. Naprykład, jak ź sieryjała «Słova pacana». Nie. Heta dakładna nie majo. Ja vielmi lublu jeŭrapiejskija vułački, jeŭrapiejskija budynki. Viedajecie, takoha pastelnaha koleru, u jakich vokny takija pryhožyja. I na hetych voknach visiać kvietački».
«Ja lublu razhladać katalickija sabory, chryścijanskija sabory, jakich tut taksama šmat, luteranskija kaścioły. Usio tut vielmi pryhoža i harmanična hladzicca», — błytajučysia ŭ terminach, ale z zachapleńniem raskazvaje dziaŭčyna.
Paźniej adzin z kamientataraŭ jaje papraviŭ: «Adkryju sakret, u Hrodnie katalickija, luteranskija i pravasłaŭnyja cerkvy, sabory, kaścioły i navat kirchi — USIE CHRYŚCIJANSKIJA».
Aŭtar videa na heta adkazała: «U nas byli tolki pravasłaŭnyja cerkvy/sabory, miačeci. Katalickich saboraŭ ja nidzie nie nazirała, navat u Maskvie, Piciery. Tamu dla mianie katalickija i luteranskija cerkvy — niešta novaje i cikavaje)».
Dziaŭčyna zaŭvažaje, što hetaje ŭražańnie ŭ jaje mienavita pra Hrodna. Pra Minsk jana takoha skazać nie moža. «Heta nie značyć, što Minsk mnie nie padabajecca. Ja prosta kažu, što Hrodna pa vajbie mnie padychodzić bolš».
Asobna školnica raskazała pra adroźnieńni ŭ ježy:
«Tut vielmi smačnaja ježa. Zdavałasia b, jakija źmieny? Nie. Jany jość i jany dastatkova vialikija. Pa-pieršaje, heta małočka. Jana tut našmat smačniejšaja. Ja nie mahu skazać takoje pra śmiatanu, kiefir, tamu što ja prosta ich nie lublu. U asnoŭnym ja charčujusia małakom, tvoraham, syrnikami i syrkami».
Miasa, jak śćviardžaje školnica, taksama smačniejšaje ŭ Hrodnie. A voś u sadavinie i harodninie nijakich adroźnieńniaŭ jana nie zaŭvažyła.
Nie zastalisia pa-za ŭvahaj dziaŭčyny i adroźnieńni ŭ škole. Jana śćviardžaje, što biełaruskaj školnaj prahramaj jana «bolš čym zadavolena» niahledziačy na niekatoryja adroźnieńni z rasijskaj.
«Tut my nie śpiašajemsia, nie pieraskokvajem z temy na temu i abhavorvajem materyjał jak minimum dva ŭroki».
Školnica zaŭvažaje, što pieršyja dva miesiacy joj było składana pryzvyčaicca da dziesiacibalnaj sistemy acenki, jakaja isnuje ŭ biełaruskich škołach.
«Ja nie razumieła, jak pieravodzić u piacibalnuju sistemu, to-bok, jakija mnie acenki patrebnyja, kab ja mahła vyjści vydatnicaj. U vyniku ja razabrałasia i pryzvyčaiłasia. Ale ŭsio roŭna niedzie ŭ hłybini dušy mnie bolš padabajecca piacibalnaja sistema»,
Nie zastałasia pa-za ŭvahaj dziaŭčyny i moda. Pa jaje słovach, u Hrodnie jana «bolš raźvitaja, i ludzi ŭ brendach raźbirajucca bolš». «Zrazumieła, horad znachodzicca pobač z Polščaj, i ŭsio viazuć adtul», — tłumačyć tyktokierka.
«Nasamreč heta vielmi kruta. Tut ja znajšła dla siabie bolš rečaŭ. I ja skažu tak: tut bolš aktualnyja sekandy. U Rasii sekandy nie aktualnyja ad słova «zusim», a tut ža jany varjirujucca jak samyja zvyčajnyja mahaziny adzieńnia».
U kamientarach u adkaz na pytańni da videa dziaŭčyna piša, što zajmajecca z repietytaram biełaruskaj movaj. U škole joj pakul adznaki pa joj nie staviać. Na pytańnie, čamu pierajechali ŭ Hrodna, jana adkazała, što baćkam «zachaciełasia horad cišejšy, bližejšy da Jeŭropy, i sama Biełaruś nam vielmi padabajecca».
Siarod kamientataraŭ znajšoŭsia jašče adzin čałaviek, jaki pierajechaŭ u Hrodna z rasijskaj Piermi, jaki adznačyŭ padabienstva dumak:
«Majo mierkavańnie supadaje z vami, i mnie padabajecca hetaja jeŭrapiejskaja atmaśfiera. Navat voś u Novy hod na Savieckaj (piešachodnaja vulica ŭ Hrodna — NN) jak byccam ja nie ŭ Biełarusi, a niedzie ŭ inšaj krainie».
Daŭniej biełaruskija małočnyja pradukty canilisia nie mienš, čym ciapier. Navat u Vialikabrytanii
Staradaŭnija karty Hrodna pakazvajuć na vystavie ŭ Novym zamku
Rasijanie stali nabyvać tury ŭ Biełaruś u try razy čaściej, čym letaś
Hetaja dziaŭčyna vyjšła ŭ centry Hrodna z płakatam «Nie vajnie». Jana raskazała, što pieražyła paśla
Kamientary