Brytanski błohier, jaki zapłaciŭ, kab źjechać ź Biełarusi, viarnuŭsia ŭ Minsk
Rahačoŭskaja zhuščonka ŭsio vabić i vabić brytanca Uiła Ehiertana ŭ Biełaruś.
Błohier ź Vialikabrytanii nie pakidaje sprob asieści ŭ Minsku. Raniej jon chadziŭ da ministra ŭnutranych spraŭ Ivana Kubrakova z prośbaj dapamahčy z dakumientami, a taksama ładziŭ u tyktoku fłešmob «Dajcie chłopcu DNŽ».
Ale ž niahledziačy na toje, što prapahandysty nie raz brali intervju va ŭlubionaha ŭ Biełaruś brytanca, hłabalna vyrašyć pytańnie jamu nie dapamahli. U śniežni 2024 hoda Uił byŭ vymušany vyjechać z krainy.
Pierad adjezdam u Łondan Uił žartavaŭ:
— Pryjechali, kałanizavali toje, što zdoleli — i ciapier radzima kliča. Ale duša maja ŭžo naležyć Biełarusi.
Jon źniaŭ kranalnaje raźvitalnaje videa, jakoje nabrała bolš za paŭmiljona prahladaŭ. Biełarusy tady pisali Uiłu, što jon — «naš chłopiec» i prasili chutčej viartacca.
Ale ž źjechać na radzimu ŭ brytanca nie atrymałasia biez pryhod. U pieršy raz biełaruskija pamiežniki nie vypuścili Uiła z krainy i skazali viartacca ŭ Minsk, kab zrabić vyjaznuju vizu — jon sapraŭdy pajechaŭ aŭtastopam u stalicu i apłaciŭ jaje.
Z druhoj sproby Ehiertan trapiŭ u Litvu, a adtul užo palacieŭ u Vialikabrytaniju. Śviatkavaŭ tam Rastvo z baćkami dy karmiŭ ich zhuščonkaj. Ale, zdajecca, Biełaruś usio ž pakinuła dzirku ŭ jaho sercy.
Niekalki dzion tamu Uił narešcie apublikavaŭ videa ź biełaruskaj stalicy i paviedamiŭ pra svajo viartańnie. Jon zapeŭnivaje, što Minsk daje jamu enierhiju.
— Ja tak sumavaŭ pa hetym — prosta dastać kamieru i pačać bałbatać, havaryć poŭnaje biazhłuzdaje hłupstva.
Ciapier «zialony čałaviečak» (jak i raniej, Uił apranajecca va ŭsio sałatavaha koleru — ad škarpetak da viatroŭki) atrymlivaje asałodu ad špacyru pa vulicach Minska. Ładzić novy čelendž — 24 hadziny častujecca vuličnaj ježaj. Kaža, što sumavaŭ pa miascovych prysmakach i chutka stracić prytomnaść, kali nie pajeść ich.
Zdajecca, minčuki taksama sumavali pa im — ravaryst, jaki vypadkova trapiŭ u kadr, radasna pavitaŭsia z brytancam.
Nasamreč, na Uiła składana nie źviarnuć uvahu. Bo navat pry minusavoj tempieratury jon chodzić u svaich znakamitych šortach i siadzić u ich prosta na asfalcie. Kali błohier tak prymaściŭsia, kab pajeści svaje lubimyja pončyki, da jaho padbiehli abdymacca školnicy. Jany ščaśliva paviedamili, što biahuć z urokaŭ na zaniatki anhlijskaj movy. Ale paskardzilisia, što Uił pryvioz u Biełaruś zimu, bo da jaho viartańnia była amal što sapraŭdnaja viasna.
«Mama mija! Heta nie dom, heta drovy». Italjaniec kuplaje biudžetnyja chaty ŭ biełaruskaj hłušy
«Pakaštavaŭ biełaruski ramen — makarona ŭ mačy». Japoniec u Minsku viadzie dziŭny tyktok
Zvyčka razuvacca, tradycyja chadzić u hości z łasunkami — što jašče ździŭlaje dziaŭčynu ź Vieniesueły, jakaja žyvie ŭ Biełarusi?
Irłandziec teściruje biełaruskija stałoŭki. Voś jakoj ź ich prapanoŭvaje dać mišlenaŭskuju zorku
Kamientary